Thursday 29 September 2011

ഏകാന്തതയുടെ ആഴങ്ങള്‍ ( കവിത )















സ്വപ്നങ്ങളേറെ ഉണ്ടെങ്കിലും
ദുഖങ്ങള്‍ മാത്രം ബാക്കി നില്‍ക്കെ
എന്റെ മനസ്സിലെ ഏകാന്ത ഭൂമിയില്‍
ആരും ഇതുവരെ നോക്കിയില്ല
ആരും വെറുക്കുമെന്‍ ഏകയാം ജീവതം
ആരും കാണാതെ മായ്ക്കേണമോ

ഒരു ചെറുതുമ്പിയെ കല്ലെടുപ്പിക്കും പോല്‍
വിധികള്‍ എന്നെ വേദനിപ്പിക്കുന്നുവോ
മാനവര്‍ തന്‍ മനങ്ങള്‍ ഇത്രയ്ക്കു കഠിനമോ
കണ്ടിട്ടും കാണാതെയിരിക്കുന്നതോ
വെളിച്ചമെന്നെ പിന്തുടരും നേരത്ത്
തുണക്കു നില്‍ക്കുന്നു ആയിരങ്ങള്‍
ഇരുട്ടെന്‍ വഴിയില്‍ സ്പര്‍ശിക്കും നേരത്ത്
പകച്ചു നില്‍ക്കുന്നു പതിനായിരങ്ങള്‍.

എന്റെ തിരിവിളക്കിന്‍ പ്രകാശത്തില്
എരിയുന്ന ദീപത്തിന്‍ അന്ത്യമായി
എന്റെയീ ഏകാന്ത ജീവിതത്തെ
വിധികളാല്‍ മെല്ലെ മൂടിടട്ടെ.
________________________
നസ്റിയ. ടി.ബി (13)

1 comment: